Aangezien de camping vanavond een afsluitende feestavond heeft van het seizoen en er dus veel herrie zal zijn willen we hier niet nog een nachtje blijven. Maar we willen wel een wandeling maken door de Picos de Europa. Dat is het natuurgebied waar we nu staan. Bij de receptie hangen diverse routes, van een km of 4 tot echt lange wandelingen. Ook de moeilijkheidsgraad verschilt. We hebben er één gekozen van 9,7 km met moeilijkheidsgraad medium. We zouden er zo'n 2 uur over moeten doen. Dat bleek niet waar. De moeilijkheidsgraad medium snap ik ook niet helemaal, moeilijk was beter geweest. Het bleek vanaf de camping 11 km, en we hebben hier 3:24 uur over gedaan. Het was wel een prachtige wandeling (zie de foto's op de fotopagina). Het ging soms heel stijl omhoog, we moesten over rotsen klimmen, enkele keren een rivier doorkruisen. En ook de stukken dat we geen rotsen/stijle stukken hadden waren niet altijd even makkelijk. We moesten een stuk met modder oversteken, dus hup de schoen in de modder gestoken (nat was het toch al van de rivier) en ik zakte zo tot halverwege mijn kuit in de modder weg. En kreeg mijn voet er niet zomaar uit. Theo moest echt met twee handen mij eruit trekken om los te komen. Het was best wel een angstige ervaring. De route vervolgd, kwamen we door prikkelstruiken heen. Was ook niet zo fijn. Uiteindelijk de camping weer bereikt en we zeiden beiden: deze ervaring hadden we niet willen missen.

Hierna even lekker gedoucht, even een hapje eten en weer op rit voor de volgende bestemming. Die ligt aan de kust: 117 km en daar deden we ruim 2,5 uur over. Het was een route waar je niet echt kon doorrijden maar mooi was hij zeker wel.

Vannacht overnachten we dus (bijna) aan de kust, morgen eerst maar uitslapen, daarna een stukje langs de kust fietsen en zien waar we terecht komen.