Vanochtend waren we weer lekker vroeg klaar om op pad te gaan. Helaas bleek het veld net een ietsje te nat te zijn en kwamen we vast te zitten. Verderop op de camping was iemand met een quad en hij vond zijn quad sterk genoeg om ons eruit te trekken. Waar ik voor vreesde bleek waar: hij was niet sterk genoeg. Na een paar pogingen gaf hij het op en zei hij dat er verderop wel iemand met een trekker woonde die ons zou kunnen helpen. Theo op zoek naar diegene. Bij de bar van de camping zat een groep (oude) mannen aan de koffie en die zeiden dat ze wel een trekker konden regelen maar dat dat ongeveer een uur zou kosten. Ze zouden het wel eerst met een gewone auto proberen en met z'n zessen aan de achterkant duwen. Mocht dat niet lukken dan zou hij alsnog de trekker halen. Maar eerst de koffie opdrinken, anders zou die koud worden. Prioriteiten haha.

Al gauw kwamen ze met z'n allen aangelopen, eentje met de auto. Zo gezegd zo gedaan: volgens mij hoefden de mannen aan de achterkant niet eens te duwen en kwam de camper al vrij met behulp van de auto. Gelukkig maar. De mannen gingen weer aan de koffie en wij konden op weg. Niet voordat we eerst een pakje koekjes bij de mannen hadden gebracht als dank voor hun hulp. Helaas waren de Nederlandse koekjes op, zouden ze vast leuk gevonden hebben.

Na enige vertraging konden we dan toch weer op weg. En wederom was het een prachtige route. Wat een mooi land is dit, Zweden.

We zijn gekomen tot een camping halverwege de Botnische golf. Na het eten even een wandelingetje gemaakt naar het water. Morgen maar een dagje rust. Stukje fietsen, beetje Tour De France kijken. Wij zijn niet van die mensen die alle dagen willen rijden. Het is tenslotte vakantie.

Vergeet niet de foto's van de reddingsoperatie te bekijken. Zijn best grappig, al zeg ik het zelf.