Vanochtend moest er nog gewoon gewerkt worden. Nou ja, gewoon. Ik heb gewerkt. Theo was al vrij. De laatste dingen afgerond die ik nog moest afronden en daarna naar huis. Theo had al broodjes gesmeerd. Dus de laatste zaken in de camper gelegd, controleren of er niets bederfelijks in de koelkast/fruitschaal blijft liggen, alles schoon achterlaten en en route.

We hadden bedacht dat we niet door Hamburg wilden tijdens de spits. Theo had een pontje gevonden over de Elbe (van Wischhafen naar Glückstadt). We waren helaas niet de enigen die deze route bedacht hadden. Vantevoren dachten we: als je de boot net gemist hebt moet je hooguit een half uur wachten (hij vaart om het half uur) en neem je de volgende. Misrekening. Maps dacht dat we een half uur moesten wachten maar dat bleek anderhalf uur te zijn. Je bent met vakantie dus geen probleem. Ondertussen gewoon een boekje lezen, spelletje doen. Je komt gewoon wat later op de plaats van bestemming. Je doet gewoon een spelletje of leest een boek.

Maps had een leuke route bedacht. Niet over de snelweg, daar zijn we tijdens de vakantie gek op. Maar over van die provinciale wegen door dorpjes heen. We moeten er dan wel erg in hebben dat we in de dorpjes geen 70 mogen rijden maar maar 50 km/uur. De post zien we wel als we thuis zijn. We zagen hem beiden flitsen

Aan de andere kant van de Elbe hadden we via Landvergnügen een plekje voor de nacht gevonden bij een fruitteler op het erf. GEWELDIG. We staan tussen de appelbomen in en morgen gaan we shoppen in de boerderijwinkel voor lekker vers fruit en wellicht een lekker jammetje.