theoenjanet.reismee.nl

11 oktober

Vandaag een dagje in Arnedillo. De camperplaats is eigenlijk niets meer dan een parkeerplaats met groenstrook met picknickbankjes, maar dat is voor ons voldoende. Na enig zoeken hebben we de Villa Verde gevonden. Al snel fietsten we door de tunnel en het Spaanse "platteland" in. Wat een mooie omgeving is dit. Vergeet niet om even op de fotopagina te kijken. Onderweg diverse plaatjes geschoten. Wat ook leuk was om te zin onderweg was de oogst van de olijven. Een trekker gaat door de boomgaard. Die heeft één of ander apparaat achter de trekker. Die zet hij tegen een olijfboom aan, een soort van (canvas?)cirkel vouwt zich om de boom heen, hij schudt eraan en alle olijven vallen in dat doek. En op naar de volgende boom. Geweldig om een keer te zien.

Een rondje fietsen is hier niet te doen met al die rotsen dus het werd een retourtje naar het volgende dorp. Weer terug in Arnedillo even een stukje langs de rivier gefietst en weer naar de CP. Wat er niet bij stond is dat het laatste stuk héééél stijl is. Maximale ondersteuning, laagste versnelling en het ging netaan.

Vanmiddag nog even een geitenpaadje achter de camping opgewandeld. Ook al zo'n uitdaging. Klein stukje gewandeld en verder niets.

Straks even kijken of we nog een leuk restaurantje kunnen vinden.

10 oktober

Wat een dag was het vandaag. Het begon heel rustig, lekker wakker worden, ontbijtje, kopje koffie, inpakken en weer verder reizen. De navigatie op de volgende camperplaats in Arnedillo gezet en weer op weg.

De reis verliep rustig. Niet via tolwegen maar wel snelwegen. Dan rijdt het wel lekker door maar kost het niets extra. Het scheelde niet zoveel in de tijd. De natuur was in het begin heel dor en droog. Eigenlijk niet zo leuk om te zien. Langzamerhand werd het wat groener en kwamen er meer bergen. Ik zat zo te genieten dat ik niet door had dat we er al bijna waren. Toen we de grote weg af moesten en Theo twijfelde dacht ik ook, dat kan niet kloppen. Het was een heel smal, stijl weggetje. Toch doorgereden en achteraf bleek dat we die toch moesten hebben, we waren al bij de plaats van bestemming. Alleen nog de camperplaats vinden. En dat was dus een hele uitdaging.

We volgden braaf wat Maps zei en kwamen op steeds smallere straatjes. Op een gegeven moment werd het een doodlopende weg, maar ja, daar zou de camperplaats aan liggen. Inderdaad, zou, want dat was dus niet zo. Het liep gewoon dood. Het was heel smal op het eind, met ook nog eens een akelig opstaand randje. En daar moesten we dus de camper keren. Gelukkig ben je dan met z'n tweetjes en hebben we al heel wat wenden en keren met de camper gedaan, dus op mijn aanwijzingen kon Theo navigeren en na de nodige keren steken waren we gekeerd. Wij weer terug naar de grote weg en daar een andere camperplaats opgezocht want deze was onvindbaar. Eenmaal weer en route zagen we een bordje met camperserviceplaats. We kijken elkaar aan: zullen we daar eens kijken, en ja hoor. Daar was gewoon de camperplaats. Google Maps was wel ongeveer goed, maar een aantal honderd meters lager. Zie voor verduidelijking de foto's op de fotopagina.

En wat een plaatje is deze camperplaats. Een heel mooi uitzicht. Je schijnt hier te kunnen fietsen over de Via Verde (lees: groene weg) door een oude spoortunnel van zo'n kilometer. Die gaan we morgen proberen. Spannend wel.

In plaats van één nachtje hier blijven we er dus eentje extra, we hebben de tijd aan onszelf.

9 oktober

Vandaag een dagje rust bij de wijnboer op het erf. Vanochtend eerst wat uitgeslapen, ontbijt met een gebakken eitje, koffie, de afwas. De gewoonlijke zaken bij een dagje op de camping/Camperplaats.

Daarna was het plan om een route te fietsen via Komoot. Theo had een route gevonden die 33 km zou zijn. Dat leek ons een ideale afstand. Zonder zorgen van start gegaan. Maar je voelt waarschijnlijk al een maar aankomen, het was niet zorgeloos. De route was ouder dan de wegen zoals ze nu zijn. Op een gegeven moment gingen we dwars door een veld waar gewassen hadden gestaan. Maar goed, het leek nog een weg dus stug doorfietsen. Even later werd het wat minder goed begaanbaar en ging de route toch daarlangs. In Nederland als er bosjes langs de weg staan, kan je die enigszins opzij duwen tijdens het fietsen. Het blijkt dat dat hier minder verstandig is, hier zijn de bosjes prikkelstruiken. Dat vond mijn arm niet zo leuk. Maar goed, even deppen met een zakdoekje, laten drogen en het geneest wel weer. Wat minder was, was dat de route verderop een afslag naar rechts ging waar je nu niet meer mocht fietsen. We hadden geen zin in een bezoekje van de Guardia Civile dus dan maar rechtdoor gefietst. Helaas hield deze weg verderop gewoon op. Toen zijn we maar terug gefietst en hebben we verder gewoon lekker relaxed. Het is tenslotte vakantie.

Later in de middag was de shop van de wijngaard open en konden we de wijnen proeven. We kregen er een uitgebreide uitleg bij en uiteraard hebben we ook het nodige gekocht. Hierdoor is een gratis verblijf bij de wijnboer op het erf uiteindelijk toch duur, maar ja, we hebben wel een heerlijke champagne voor oud en nieuw en overheerlijke rosé en witte wijn.

Morgen trekken we verder naar het westen, we zien wel waar we dan weer uitkomen.

de spaanse wijnboer

Gisteravond was het echt pleuris weer in Andorra. We wilden nog even de avondshow met Arjen Lubach kijken en de laptop moest op z'n allerhardst om het nog een beetje te kunnen volgen. Zo hard ging de regen en op een gegeven moment ook nog onweer. Flits en knal tegelijk. Niet leuk dus.

Gelukkig hield het ergens in de nacht op met regenen en was het vanmorgen droog. Vanmorgen toch nog weer even Andorra Stad ingewandeld en rond de rivier gewandeld: langs de ene kant heen en langs de andere kant terug. Dat was wel weer genoeg stad. Terug naar de camper en nadat we hadden opgeruimd weer op rit. De navigatie richting een wijnboer in Spanje gezet. Die heeft heel goede recensies op het wijde web.

Onderweg nog even in Andorra wat boodschappen gedaan en wat blijkt: in het belastingparadijs Andorra is ook de alcohol heel goedkoop. Zo is de Bokma oude jenever nog geen tientje de liter. Heel wat ingeslagen dus, kunnen we weer vooruit.

Bij de grens bleek dat ze de campers eruit plukken wat betreft de controle: heeft u alcohol of tabak in Andorra gekocht? Wij als brave burgers zeggen dan ja, en ja hoor, het "smokkelvak" wat we in de camper hebben moest open. Ook moesten we het bonnetje van de aankopen laten zien. Maar wat bleek gelukkig: het ging ze om sigaretten. De hoeveelheid alcohol die wij hadden was geen probleem, dat mocht gewoon. Het was weer eens wat anders om een ouderwetse grenscontrole mee te maken.

We staan nu dus bij een wijnboer op het erf. Morgen een stukje fietsen en daarna de winkel verkennen. Benieuwd wat ze allemaal hebben. Het schijnt dat ze hier ook bubbeltjes hebben. Lekker, voor oud en nieuw.

Andorra

Niet dat het op de bucketlist stond, maar gewoon omdat het kan: we zijn een nachtje in Andorra. We wilden vanmiddag wandelend Andorra verkennen, vanavond wellicht ergens in een restaurant een hapje eten. Gewoon, wat je in een stad doet. We staan op een camperplaats aan de rand van het centrum. Toen we aankwamen sputterde het een beetje. Toch even het centrum in gelopen. Een heel leuke tas gescoord, in de supermarkt een fles Wodka voor bijna niets en weer even naar de camper terug. Terwijl we in de camper nog een drankje namen begon het te regenen en het is niet meer droog geworden. Dat zal het volgens de voorspellingen ook niet meer worden.

Plan aangepast: we hebben nog bolletjes, van die voorverpakte UNOX hamburgers, uitjes, klodders saus. En hoppa, je hebt een campermaaltijd. Want met dit weer gaan we er niet meer uit. Straks nog even een spelletje doen, boekje lezen. Morgen door naar Spanje, we hebben een "camperplaats" bij een wijnboer gezien die heel goede recenties krijgt. Dat is toch iets meer wat wij zoeken dan een stad.

Onderweg naar Andorra wel een prachtige route gereden. Vergeet dus niet om ook even een kijkje te nemen op de fotopagina.

zondag 6 oktober

Vandaag zijn we weer een stuk verder naar het zuiden gereden. In eerste instantie hadden we als Spaanse bestemming Bilbao, maar de weersvoorspellingen zijn dusdanig dat het lijkt alsof het in het noordwesten van Spanje komende week veel regent en in het noordoosten van Spanje een stuk minder. Ook daar zal wat regen vallen maar dus veel minder als rondom Bilbao. De plannen dus gewijzigd: we gaan eerst richting het noordoosten, met als tussenstop Andorra.

Zoals gezegd vanochtend de route via de Route Nationale om de gasfles te vervangen. In één van de eerste dorpjes een tankstation gevonden waar ze gasflessen verkochten. De juiste uitgezocht, via de kaart betaald en in de camper gezet. Aangesloten en hopen dat het het doet: en ja hoor. We hebben weer gas in de camper. Gelukkig maar. De camping die we uitgezocht hadden hoeft dus niet meer, dus de navigatie richting Andorra gezet en weer kilometers maken.

Uiteindelijk zijn we uitgekomen op een camping via CampingCarPark. Van deze organisatie hebben we een pasje waar geld op staat en daarmee kan je de slagboom van de camping openen en zelf je plekje zoeken. Geen receptie en dergelijke, heel gemakkelijk.

Aangezien we vandaag aardig wat kilometers gemaakt hebben hoeven we morgen niet meer zo ver naar Andorra, kunnen dus lekker rustig aan doen.

Een nieuwe vakantie, een nieuwe bestemming

Jaja, we zijn weer op reis. Dit keer voor 2 weken met als bestemming Noord Spanje. We kregen al vragen of we weer een blog gingen bijhouden, dus voila, hier is ie dan.

We zijn direct vrijdagmiddag vertrokken vanuit Winschoten met als eerste bestemming Robert en Janette in Oud-Beijerland. Dan zijn we al een stukje op weg en gaan we van daar uit gewoon naar het zuiden. Het idee is om richting Bilbao te gaan, de regio Cantabrië. Dat is vanaf Oud-Beijerland ook te ver om in één dag te rijden dus vast een camperplaats uitgezocht als eindbestemming van vandaag, de zaterdag. Rijden we ook eens op andere wegen dan we gewend zijn richting het zuiden. Wij dachten dat je dan om Parijs heen zou kunnen rijden maar Google Maps dacht daar anders over. Toch over de Boulevard Periferique gereden. Enerzijds denk je: nee, altijd opstoppingen en zo, maar anderzijds is het toch wel een leuke onderbreking van de snelweg. Want in tegenstelling tot wat we normaal doen hebben we vandaag wel op de snelweg, zelfs op de tolweg gereden. We waren hier goed op voorbereid en hebben een "bib en Go" voor de Telepeage aangeschaft. Dat is een handig dingetje: die klik je in een houdertje aan de binnenkant van je voorruit. (dat houdertje bleken we al te hebben, dat was dat dingetje wat aan de ruit hing waarvan wij dachten waar dient dat voor). Je kiest het poortje met de grote T, hij bliebt, en de poort gaat open. Het bedrag wordt automatisch van je rekening afgeschreven. Hoef je niet elke keer je pasje te pakken en zo. Er zijn ook poortjes waar een (30) bovenstaat: dan kan je met een vaartje van 30 km/uur doorrijden en gaat de poort open.

De camperplaats wat toch eigenlijk iets verderweg dan we normaal rijden: we waren pas rond half 6 op de plaats van bestemming, maar dan ben je wel al lekker een eind op weg. Aangezien dit een camperplaats is zonder voorzieningen moest de koelkast op gas. Maar helaas, wat bleek: de gasfles is leeg. Nu hebben we er 2 in het hok staan, dus de verdeler verwisseld van fles en gaan met die banaan. Oh nee, de reservefles is ook leeg. De vorige keer dat de fles vervangen is hebben we vergeten om hem weer te laten vullen. Dus we hebben geen grote gasfles meer. Dan de koelkast maar uit, dicht houden en morgen proberen om ergens een nieuwe gasfles te regelen. De plannen voor morgen maar direct aangepast: een camping uitgezocht waar de koelkast op stroom kan, de route ernaartoe via de Route National, zodat we supermarkten en tankstations tegenkomen waar ze hopelijk de juiste gasfles verkopen. De camping die we uitgezocht hebben heeft Nederlandse eigenaren, dus als het onderweg niet lukt kunnen zij ons hopelijk helpen. Want de koelkast niet op gas zou nog niet zo'n probleem moeten zijn, maar het koelt 's-avonds wel af en zonder gas ook geen verwarming. Ook afwaswater kunnen we nu niet opwarmen, of koken in de camper. Hopelijk dat het meevalt en dat we morgen een nieuwe gasfles kunnen regelen.

dag 30, het laatste stuk

Aan alle goede dingen komt een eind. Zo ook aan deze fantastische reis die wij hebben gemaakt. Wat hebben we genoten:

Van alle mooie uitzichten die wij langs hebben zien komen.

Van de belevenis op de Noordkaap.

Van alle mooie en leuke reacties die wij via diverse wegen mochten ontvangen van ons reisverslag.

Maar vooral, van 1 maand vrijheid om te gaan en te staan waar je wilt.

In heel Scandinavië mag je je camper neerzetten waar je maar wilt. Het zonnepaneel op het dak zorgde voor voldoende stroom, middels de omvormer konden we die voor alle apparaten gebruiken die we maar wilden (zoals bijvoorbeeld een lekker kopje Nespresso), de koelkast kon dan op de gasfles aangesloten, wc hadden we ook zelf aan boord. Omdat veel camperaars dit doen hebben ze in Scandinavië ook veel mogelijkheden om de camper te servicen: vers water bijvullen, vuil water lozen, wc schoonmaken. We hebben ook op campings gestaan. Het contact met anderen was dan ook wel weer fijn.

Op de terugweg vandaag hebben we eigenlijk alleen op de snelweg gereden, dat was dan weer wat saai, maar het schiet wel lekker op zo op de laatste kilometers. Daar hebben we er overigens 7.250 van gereden deze vakantie.

We kijken terug op een heerlijke vakantie, een prachtige reis en een mooie ervaring rijker. En we zijn alweer bezig om de volgende reis te plannen. Dit smaakt naar meer.