weer thuis

Vanochtend werden we weer op tijd wakker. Niet teuten, gewoon opstaan, ontbijten, koffie en op rit. Zo zaten we vandaag al om 9 uur in de auto. Eerst nog even tanken, zodat we dat niet langs de dure snelweg hoefden te doen. Of in België. Die zijn tegenwoordig ook duurder met de Diesel. Zo moet je overal rekening mee houden.

Onderweg nog even stoppen voor de lunch. De parkeerplaats stond vol met Poolse bestelwagens die daar het weekend door moesten brengen. Gelukkig toch nog een plekje kunnen vinden. Geen gezellig zitje helaas. Snel een broodje naar binnen en hup, weer door. Halverwege de middag nog even de benen strekken, zo zaten om 6 uur de 670 km van vandaag er op en waren we weer thuis.

In totaal hebben we deze vakantie 4.700 km gereden. Daarvan waren er veel op de snelweg, dat kan niet anders als je dit in 2 weken wilt doen.

We kijken weer terug op een geslaagde vakantie. We hebben het mooie weer opgezocht en de vele regen hebben we weten te vermijden. We hebben weer veel herinneringen gemaakt waar we met plezier op terugkijken.

Le Treport

Van tevoren hadden we een leuke terugreis bedacht: vanuit Spanje, via Bertinerie naar Le Mont Saint Michel, door naar Dieppe en dan naar huis. De eerste paar stappen wilden nog wel maar dan Dieppe. Daar zijn we vandaag ook wel geweest maar zijn we niet gebleven. Hieronder waarom:

In Dieppe zijn twee camperplaatsen, beiden aan een andere kant van de haven. We hadden er op de gok eentje gekozen. Die bleek op een achteraf industriegebied te zijn, bij de veerboten richting Engeland. Vooruit, het kan beter, maar oké. We gaan hiervandaan wel naar het centrum. De brug die je dan over moet bleek buiten gebruik, die is er momenteel dus gewoon niet. Terug maar naar de camper en naar de andere CP. Bleek nog een kwartiertje rijden want je moet helemaal omrijden. Even een koekje genomen want het buikje begon best wel te rommelen. Eenmaal bij de andere camperplaats gekomen bleek dat de slagboom defect was en dat je er dus gewoon niet op kunt. Helemaal niet. Deze was eigenlijk wel op een toplocatie: aan de boulevard. Hier was zo buiten het seizoen wel voldoende parkeer ruimte. Dus de camper neergezet en naar de friettent gelopen voor een hapje eten. Helaas gingen voor Theo de moules - frites dus niet door. Tijdens dit intermezzo gekeken naar de mogelijkheden: in Le Treport, op zo'n drie kwartier rijden blijken twee camperplaatsen naast elkaar te zijn, boven aan de klif. De navigatie daarop gezet en dan maar daar staan.

Hier blijkt de camperplaats wel boven aan de klif te zijn maar helaas geen uitzicht op de oceaan. Je kan hier wel met een lift/kabelbaan naar beneden, waar het strand en de restaurantjes zijn. Deze lift vanmiddag genomen en een rondwandeling gemaakt. Leuke plaats met heel veel restaurantjes met vis. Dan vanavond maar dat visje. Met de lift ben je er zo.

Le Mont Saint Michel

Zoals gezegd, vandaag naar Le Mont Saint Michel. Hier zijn we 2 keer eerder geweest: een aantal jaar geleden in november en een aantal jaar geleden in mei. Beide keren was het rustiger als nu. Dit keer waren er diverse groepen scholieren die de straatjes en trappen van Le Mont bevolkten. Maar toch hebben we alles mooi kunnen zien. Het is en blijft een prachtige beleving om daar rond te lopen. We hebben wel het idee dat het steeds commerciëler wordt. Er was nu zelfs een souvenirshop in de kerk zelf. Dat stuit mij eigenlijk tegen de borst maar het was niet anders.

Na een bezoek aan de abdij nog even lekker gegeten, met uitzicht op de baai. Kost wat, maar dan heb je wel een mooi uitzicht.

's-avonds nog even lekker uit eten geweest en morgen weer verder richting het noorden.

Het plan was om naar idee van Rommy in de avond ook nog even naar de berg te fietsen, maar het fietspad was te donker. Dat gaan we dus niet meer doen. Na het eten konden we hem in de verte zien en de verlichting was niet spectaculair genoeg om door het pikkedonker erheen te fietsen.

een reisdag

Eerder deze reis opperde Theo dat we op de terugweg, vanuit Chauteau Bertinerie, misschien wel richting Le Mont Saint Michel zouden kunnen gaan. Dat ligt op één reisdag afstand van Bertinerie. Aangezien de weersvoorspelling voor morgen droog is vonden we dat beiden wel een goed idee. Je wil daar ook niet heen als het regent. Onderweg nog een supermarkt opgezocht om toch wat Franse lekkernijen mee naar huis te nemen. En Willem, helaas, hier hadden ze niet de cocosballen.

Er zit op 5 km van Le Mont Saint Michel een camperplaats van Le Pass'Etappes - waar we goede ervaringen mee hebben. Je houdt de pas bij de slagboom, die gaat open. Je zorgt dat er bij vertrek voldoende geld op de pas staat en je kan alles helemaal zelf, zonder tussenkomst van een receptie regelen. Nu is dit wel een hele grote, er kunnen 180 campers staan. Dan zal er vast wel plek zijn.

Dat blijkt gelukkig inderdaad waar. Op loopafstand zitten enkele restaurants, wat wil je nog meer. Nou, dat je ook naar buiten kan. Man man man wat kwam het vanmiddag met bakken naar beneden. Toen we aankwamen viel het nog wel mee, maar later leek het of de hemel opengebroken was. Dan maar niet uit eten. Een lekkere pasta Carbonare gemaakt. Gaat er altijd wel in. Morgen als we moe zijn van een dag slenteren in Le Mont Saint Michel gaan we wel een restaurantje uitzoeken.

het eerste deel van de terugreis

En verder hebben we niets gedaan. Gewoon een relaxte terugreisdag. Morgen weer verder.

aan de kust

We staan een dagje aan de kust van de golf van Biskaje. We dachten een stukje te fietsen van dorpje naar dorpje langs de kust. Dat kan hier dus niet. In het eerste dorp diverse weggetjes ingegaan om weer richting de kust te fietsen maar alles liep dood. De enige weg om van plaats naar plaats te fietsen was via de doorgaande weg. Dat vinden wij niet prettig fietsen. Toch nog even in een haventje gekeken, maar zo buiten het seizoen is daar ook niet veel te beleven.

Terug naar de camper en lekker een middagje boekje lezen. Morgen weer verder, de eerste kilometers van de terugreis.

hiken in de picos

Aangezien de camping vanavond een afsluitende feestavond heeft van het seizoen en er dus veel herrie zal zijn willen we hier niet nog een nachtje blijven. Maar we willen wel een wandeling maken door de Picos de Europa. Dat is het natuurgebied waar we nu staan. Bij de receptie hangen diverse routes, van een km of 4 tot echt lange wandelingen. Ook de moeilijkheidsgraad verschilt. We hebben er één gekozen van 9,7 km met moeilijkheidsgraad medium. We zouden er zo'n 2 uur over moeten doen. Dat bleek niet waar. De moeilijkheidsgraad medium snap ik ook niet helemaal, moeilijk was beter geweest. Het bleek vanaf de camping 11 km, en we hebben hier 3:24 uur over gedaan. Het was wel een prachtige wandeling (zie de foto's op de fotopagina). Het ging soms heel stijl omhoog, we moesten over rotsen klimmen, enkele keren een rivier doorkruisen. En ook de stukken dat we geen rotsen/stijle stukken hadden waren niet altijd even makkelijk. We moesten een stuk met modder oversteken, dus hup de schoen in de modder gestoken (nat was het toch al van de rivier) en ik zakte zo tot halverwege mijn kuit in de modder weg. En kreeg mijn voet er niet zomaar uit. Theo moest echt met twee handen mij eruit trekken om los te komen. Het was best wel een angstige ervaring. De route vervolgd, kwamen we door prikkelstruiken heen. Was ook niet zo fijn. Uiteindelijk de camping weer bereikt en we zeiden beiden: deze ervaring hadden we niet willen missen.

Hierna even lekker gedoucht, even een hapje eten en weer op rit voor de volgende bestemming. Die ligt aan de kust: 117 km en daar deden we ruim 2,5 uur over. Het was een route waar je niet echt kon doorrijden maar mooi was hij zeker wel.

Vannacht overnachten we dus (bijna) aan de kust, morgen eerst maar uitslapen, daarna een stukje langs de kust fietsen en zien waar we terecht komen.

picos

We hadden bij "we zijn er bijna" gezien dat het natuurgebied "Picos de Europa" heel mooi was. Aangezien we er toch in de buurt zijn wilden we daar ook zeker een keer overnachten.

De rit ernaartoe was prachtig. Het eerste deel zaten we nog in de mooie omgeving van Arnedillo. Het middenstuk was echter heel saai, dorre landschappen en snelweg, maar het laatste stuk was weer heel mooi. We kwamen al wat meer in de richting van de Picos. Het werd langzamerhand wat onherbergzamer. Onderweg niet zo gezellig kunnen lunchen: als je ze nodig hebt zijn er geen parkeerplaatsen. En toen die er wel was, een grote vlakte bij een tankstation, ging het ook nog eens regenen. Nou was dat de reden dat we vandaag verder gingen, maar toch. Onderweg ook één van de 90 beelden van de stier gespot.

Eenmaal in de Picos aangekomen was het ene uitzicht nog mooier dan het andere. Ik heb geprobeerd het vast te leggen op de gevoelige plaat, maar dat komt natuurlijk niet over. Aangekomen op de camping bleek die niet 24 oktober te sluiten, maar overmorgen. Vanavond nog wel even lekker in het restaurant van de camping kunnen eten. Morgen hebben ze een seizoensafsluitingsfeest voor de medewerkers. We mogen wel ook op het feest komen, maar dan zijn we de buitenstaanders, daar hebben we geen behoefte aan. Dus morgen alleen een wandeling maken en daarna weer door.